حب المجlڼين
حسن وهو پېخپط الورقه فى وشها : واحيات امك لو نقصتى درجه لانتى شايله الماده ( وبينزل يمشى فى وسط الطلاب المندمجين فى الامتحان وبيروح جمب هاله )
هاله : الهى ربنا يسترك دانا حتى اختك ( بشحتفه )
حسن : خلصتى الامتحان وبتشحتى ( وهو بيبص فى الورقه وبيسبها ويمشى )
بعد ساعه كان بيلم الورق وكله خارج وبيروح عند شيماء عشان ياخد الورقه
حسن : الورقه يا دكتوره
شيماء : خمس دقايق بس الهى ربنا يسترك
حسن : يعنى بقالك ساعه مش عارفه حاجه والوحى هينز عليكى فى الدقيقه دى
حسن سحب الورقه منها وبيعدل الورق
شيماء لهاله بصوت عالى : دانتو عيله تنحه والله مانا مكلماكم تانى وبتمشى وهى خارجه بتقابل الواد اللى قولنا عليه ( ياسين )
ياسين : دكتوره شيماء ممكن اتكلم معاكى
شيماء : خير يا دكتور فى حاجه ( بطريقه جاده )
هاله لحسن : ولا الحق البت شيماء بتشقط الواد القمر ( بدهشه )
وبيروح عليهم
حسن : فى حاجه ولا اى
ياسين : لا يا دكتور دانا كنت عايز دكتوره شيماء فى موضوع خاص
هاله من وراه : يا خسارتك فى المستشفيات يا قلبى والله
شيماء : احمممم موضوع اى يا دكتور هو احنا بينا مواضيع
ياسين : بصراحه انا كنت عايزه اخد رقم والدك انا معجب بيكى
شيماء : دانا ( بدهشه )
هاله : دانت زوقك يقرف ياابنى والله
