حب المجlڼين
هاله وهى بتوجه نظرها لاخوها بستغراب وبعدين شدت اديها وقالتلها اقعودى ياامه احنا ناقصين
شيماء سكت شويه وبعدين قالت : عندك حق هزعل وقت تانى وعدلت الكرسى وقعدت ولا أكن حاجه حصلت
حنان : طب اتفضل انت يا مجدى دا بيتك اقعد جمب مراتك(بنفذ صبر من أفعالهم )
مجدى : لا انا الحمد الله واكل هستناكم فى الصالون ( ومشى من غير مايبصلها )
حنان : قومى يااخر صبرى شوفى جوزك وحماتك
هاله : هى كانت جوزه هباب اصلا الوحد مش عارف يطفح ( وهى بتقول من على الاكل وبتبص على شيماء وحسين لقيتهم بياكلو
امها قامت شالت الاكل من قدامهم ودخلت المطبخ
بعد نص ساعه كلهم كانو قاعدين فى الصالون
الاب : اهلا وسهلا ياابن نورتنا
حنان : نورتينا يا توحه هانم
مجدى : بنورك يا عمى
شيماء بصوت واطى لهاله : انتى مش حرقتى هدومها جابت الهدوم الجامده دى منين عارفه الوليه دى لو تعيش عيشه اسمها ( وهى بتشاور عليها پlڼپھlړ )
هاله : انا مفيش حاجه قهرانى غير كده
شيماء : انتى عندك امل انك تروحى اصلا
عبده : خير ياابنى اى اللى حصل
مجدى : هو انا مش باين على وشى ولا اى ( وهو بيشاور على الجـ،ـرح اللى فى دماغه )
الاب : ماهو مينفعش تقولها بردو لبسك ۏحش ياابنى هى دى حد يكلمها ( پټۏټړ وخجل )
هاله فجاء بصت لمجدى بصدم#مه وهو بعد مابصلها بعتاب على أفعالها بص على ابوها وطلعهم من صدمتهم صوت مجدى وهو بيقول
مجدى : بعد ازنك يا عمى انا عايز اتكلم معاك لوحدنا وهو بيبص لامه نظرات حاده
تم
