حب المجlڼين
توحه : نهار اسود اى اللى عمل فيك كده ( پصړېخ)
مجدى : مفيش يا حبيبتى مفيش ( پقلق عليها )
توحه : مفيش غيرها بنت عبده المسترجله ياما قولتلك دى لا دى محدش بيقدر عليها ( وهى بتندب )
فجاء تليفونه رن وكان ابوها
عبده : ايوى يابنى ازيك
عبده : كلنا بخير بس هى مراتك اللى من ساعت ماجات وهى مبطلتش عياط ( وبيبص عليها لقاها ماسكه نص بطيخه بتاكل فيها ) الله يعينك يابنى والله
مجدى: بتقول اى يا حاج
عبده : مفيش يابنى كنت بقولك هستناك انهارده نشوف فى اى
توحه : انا جايه معاك
مجدى : مفيش داعى يا حبيبتى انا هجبها واجى (وهو بيبوس اديها هو عارف لو جيت الدنيا هتولع )
نهايه الفلاش
رجعت على صوت شيماء وهى بتهزها
وبتقولها
شيماء : مالك يابت انتى فكره هيطلقك بجدا دانتو تنحين وملزقين حتى ( بستغراب وسخريه )
شيماء : جدعه تربيتى ( بفخر )
هاله : انا مړعۏپھ دا هيرزعنى علقه لم اروح ( بخۏف )
( وبتبص فجاء على حماتها لقيتها بتبصلها بسخريه وشماته هى عارفه انها بترود عليها فى اى حاجه عشان اول لم اتجوزو هو قالها اتصرفو مع بعض انا لا هعرف اقف معاكى ولا اقف معاها تضدك بس انا مكنتش بردو عليه بقله ادب ايوى عارفه أن لسانى طويل
