رواية صدفة الجزء الأول .

 

( فى مكان مھجور) 
بتفتح صدفة عيونها وبتلاقى نفسها فى مكان غريب
صدفة بدموع و خۏف: انا فين
سمير : اهلا اهلا بمدام زين بدران دا المكان نور والله 
صدفة : انت مين وعايز منى ايه
سمير : انا مين دا ميخصكيش عايز منك ايه فمتخافيش انتى مجرد حاجه هنقرص بيها ودن جوزك مش اكتر
صدفة : طب فكنى وماشينى انت باين عليك طيب فكنى لو سمحت
سمير بضحك: ههههههه طلعتى بريئة اوى مش زى الأسد اللى انتى متجوزياه اسيبك بقى تستمتعى بالمكان عشان برضوا حضرة الظابط يقول اننا اكرمنا مراته على الاخر 
صدفة بعياط : يا رب ساعدني يا زين تعال خدنى منها

( عند زين بدران) 
زين : الو 
فاطمه: زين يحبيبى هى صدفة معاك رانيا هنا وعايزاها تيجى معاها عند الدكتورة
زين پخۏڤ : هى لسه مجاتش من الكلية الساعه بقيت سبعة
فاطمه: لا يبنى لسه مجتش
رانيا : مش يمكن تكون عند سارة اسألها كدا يا ابيه
زين : اقفلوا بس دلوقتي
زين رن على سارة 

سارة : الو
زين : صدفة عندك
سارة : لا انا مروحتش الكلية انهاردة
زين قفل الخط پخۏڤ 
سارة پخۏڤ : يلهوى البت راحت فين يا ماما
فاتن: ايه يبت مالك
سارة : انا خارجة هروح عند صدفة
فاتن : ليه فيه حاجه ولا ايه
سارة پخۏڤ : مش عارفه جوزها رن يسألنى عليها بس ومقاليش حاجه
فاتن: طب اهدى ھتكون بخير باذن الله 
سارة : يا رب 
عند زين 
عمار : اهدى يا زين ھتكون كويسة باذن الله 
كريم ( احد الظباط) : زين باشا دا عنوان المكان اللى فيه الاسورة
زين : تمام جهزتوا القوات
كريم : ايوا يا فڼدم
زين : طب يلا
فى عربية زين اتبعتتله مسدج
(مراتك عندنا لو عايزاها تستقيل من الإدارة والا مش هتشوفها تانى ) وبعتله صورة صدفة وهى متربطة 
زين بعـ،صبية شديدة وهو بيضرب بأيده على الدركسيون: اااه يا ولاد ال******** والله ما انا راحم اى حد فيكوا
عمار : اهدى يا زين 
وصلوا المكان ودخلوا القوات وقبضوا على كل الموجودين