رواية جوازة مش طبيعية بقلم كوكي سامح

نايمه فى اوضه حماتها بس ملقتهاش جمبها على السرير وقالت هى راحت فين دى انا حاسه انى حماتى وراها سر كبير انا خاېفه لايكون كلام دينا صح وانا هطلع عبيطه وقالت بس
وغلاوه ولادى لا اقلب الترابيزه على الكل ان شالله تخرب انا عشت هنا اربع سنين اعرف اللى محدش يعرفه وزى ما بدمرونى هدمركم واحد واحد وانا وانتم والزمن طويل والعين بالعين والبادى أظلم وقالت لما اققوم اشوف حماتى العقربه فين ربنا مكانش خدك انتى وارتحت انت قادر يارب
وسالى قامت تشوف حماتها وخرجت بره الاوضه وقالت هو ايه الصوت ده وقالت ده صوت صباح بنت خاله جوزى من وقت ما اتجوزت وهى حطانى فى دماغها انا انسى ونظراتها ليه وقال ايه كانت فاكره العقربه خالتها اللى هى حماتى ان هى هتحبنى اكتر منها ومن اختها وكانت غيرانه على حماتى لحد ما عينها الفقر هى واختها دخلت حياتى من اول يوم جواز حماتى أمرت انى انام معاها وثروت ينام لوحده فى اوضته وكانت ليله سوده وجوازه مش طبيعيه
وفعلا سالى راحت وقربت من اوضه صباح وسمعت صباح بتقول لخالتها يا خالتى الشيخه مبسوطه منك وبتقولك زودى الفلوس والمره دى عاوزه قطر جديد بس خالتها قالت بصراحه الشيخه دى بتجيب من الآخر قوليلها من عنيه الاتنين من جنيه ل الف جنيه بس يارب تكمل على خير وبرضه هجيب لها قطر
وصباح وطت صوتها وقالت كلام بصوت واطى وكانت بتوشوش صباح وسالى واقفه بتتسنط عليهم بره وقالت قطر مين وشيخه مين ويا ترى حماتى بتعمل عمل لمين وحطت ايدها على قلبها وقالت يا مصيبتى لا تكون بتعمل عمل ليه اظاهر كده كلام دينا صح بس ورب العزه لخرب بيوتكم
ودخلت على اوضه حماتها تكمل نوم ومحدش حس بسالى انها خرجت من الاوضه وبعد ما سالى دخلت الاوضه يا دوب نامت ولقت حماتها دخلت وقالت فى سرها كويس انها محستش بيه
وفى صباح اليوم التالى سالى قامت من النوم وكانت الڤيلا مليانه ستات العيله علشان يعزوا فى مالك ابن ثروت وسالى والكل قاعد ستات العيله وسالى نزلت والدموع ماليه عينيها وقاعده تبص لسلايفها وقالت فى سرها كلهم ولادهم معاهم الا انا بس ليه يارب وقالت وغلاتك يا مالك انت واخواتك اللى حصلتهم لا اخد أرواح ولادكم كلها لو عرفت ان اى حد فيكم لى يد فى مۏت ولادى
ثروت سالى انا هروح مع اخويا عثمان وعبده ومحمود فى مشوار كده
سالىروح وانا بتكلم والا اققدر اتكلم
ثروت فى ايه بالظبط ده قدر يا ست هانم
سالى بالذمه ينفع تسبنى لوحدى طول الليل مع الحجه مامتك فى يوم مۏت ابننا ولا نسيت ما كفايه ما انتى سبتنى لوحدى وبرضه جمب امك
ثروت انتى
مالك فيكى