روايه مشاعر كامله
والفجر الممرضة دخلت على مشاعر وقالتلها انها مينفعش تبقى هنا ولازم تروح
فمشاعر بصت لامها وقالت ازاى هرجع البيت وانتى مش هتبقى موجودة
حامد نزل عشان يفتح السنترال وهو بيفتحه شاف مشاعر وهى راجعة البيت الفجر فقالها لا كده كتير انا كده مينفش اسكت انتى مرة ترجعيلى لابسة فستان وحاطة مكياج ورجعالى متاخر ودلوقتى راجعة الفجر لا وكله الا امك الست الكبيرة الى بترجع وش الصبح وهى بتطوح وشاربة فمشاعر قربت منه وقالتله وهى متعصبة حرام عليك الى بتقوله على امى ده انت متعرفش عنها حاجة فحامد ضحك وقال وهى فين دلوقتى هى مرجعتش البيت من امبارح الست انحر-فت على كبر فمشاعر ضـ،ـربته بالقلم وقالتله انا مسمحلكش تقول على امى كده دى ست مريضة هى كانت بترجع مش قادرة تمشى عشان مريضة حرام عليك تقول عليها كده فحامد بصلها وهو متعصب وقال وهى فين دلوقتى فقالتله بصوت على فى المستشفى وسبنا فى حالنا بقى وسابته ومشيت
مشاعر طلعت البيت وقفلت الباب وفضلت تبكى وتقول يعنى طول القترة دى كنتى تعبانة بسبب الدواء الى بيجربه عليكى جاسر
ومرت فترة وطول الفترة دى جاسر بيفكر فى مشاعر وحاسس انه عاوز يشوفها وكان كل يوم بيروح المستشفى ويفضل واقف وبيبص عليها من بعيد
مشاعر كانت قاعدة جنب امها وبتقولها ازاى تخبى عنى انك عندك فشل كلوى ازاى توافقى انك تبقى فار تجارب بس عشان تجيبى فلوس وتعلمينى وبعدين نامت عليها وفضلت تبكى
وفى يوم جاسر كان قاعد فى مكتبه وبعدين قال لنفسه مشاعر دلوقتى بقت وحيدة ازاى عايشه لوحدها انا لازم اطمن عليها ولازم اقنعها انها توافق انى اتابع حالة امها انا لازم اكمل البحث ولازم العلاج ينجح مش معقول تعبى كل الفترة دى يروح كده انا متاكد ان فى حاجة غلط انا لازم اصلح غلطى واعالج الحجة زهرة
فايزة كانت راجعة من السوق فجاسر قالها لوسمحتى ممكن تقوليلى بيت الحجة زهرة ومشاعر منين ففايزة بصتله اوى وقالتله وانت بتسأل عليهم ليه فجاسر قالها انا جاى عشان مشاعر عاوز ااكلم معاها فى موضوع ففايزة قالتله دى جارتى ساكنة فى البيت الى قدامى تعالى معايا ووصلته وقالتله ده بيتها بس هى لوحدها امها فى المستشفى فجاسر قالها مانا عارف وطلع عشان يشوف مشاعر
ففايزة فضلت واقفة بتبصله وبعدين قالت عارف ان الحجة زهرة فى المستشفى ده شكله يعرف مشاعر وقريب منها اوى
