نوفيلا مبخلفش بقلم سارة رجب حلمي

ماضحك عليا ان ده وضع مؤقت عشان الناس اللى هيجوا يزوروهم بس ووقت ماطالبته انى ارجع شقتى كلهم رفضوا وقالولى ان العروسه الجديده أولى بالشقه لانها بكرة تخلف وهتبقر محتاجه مكان واسع ليها ولعيالها 
شيخ الجامع استغفر الله هما دخلوا فى علم ربنا
رديت باندفاع خصوصآ ان انا معنديش عيب يمنع الخلفه انا مش عقيمه والله ولا عندى

مشاكل حتى 
شيخ الجامع سبحان الله يمكن التأخر منه 
قولتله ان هو
كمان معندوش حاجه بس ماكانش المفروض يظلمنى كده ويدمرنى ويضيع حياتى 
شيخ الجامع طب انتى سيبتى بيت حماتك ليه
انا لانها اهانتنى واتهانت كمان من مراته قدامه وماحاولش يرد كرامتى وقررت انى اتطلق مش بعد ماكنت متعززة فجأة اتمرمط واتهان بالشكل ده

شيخ الجامع يعنى مفيش أمل للرجوع
انا لأ مفيش أى أمل ومستحيل ارجع لزوج ناوى يرمينى عند امه بعد ماضحك عليا وخرجنى من شقتى وعلى حسب مافهمت من امه انه نادرآ لو جالى عندها يعنى فجأة هتحول من كل حاجه لولا حاجه 
شيخ الجامع طل قومى معايا هودسكى مكان تقعدى فيه لشكل مؤقت لحد ماتدبرى امورك هو تحت امرك دايمآ بس بقولك كده لانه مش من مقامك 
رديت بلهفه اى حاجه هبقى مبسوطه بيها اوى كتر ألف خيرك انت ربنا بعتك ليا نجده واذا كان على المكان ان شالله حتى اوضه وحمام مش عايزة اكتر من كده 
ابتسم وهو بيلف وشه لناحية السلم وقال للأسف هو كده فعلآ هستناكى تحت 
قومت وخدت شنطتى ونزلت وراه على طول وانا حاسه بسعاده لأول مرة من فترة طويله يمكن من سنين لو لقيت نفسي بعيد عن راضي وعرفت اعيش مش هبقى عايزة حاجه تانيه اكتر من كده وسعادتى هترجعلى تانى 
وصلنى شيخ الجامع لأوضة فوق سطح بيت وعرفنى ان ده بيته بدأت اعتذرله انى مش معايا فلوس اقدر ادفعها مقابل وجودى هنا بس هو كان ودود جدآ معايا وابتسملى وقال انه مش عايز اي حاجه ودعالى بصلاح الأحوال ونزل سابنى عشان ارتاح وانام فردت جسمى على السرير وانا ماسكه الموبايل فى ايدى بتأكد انه مفتوح مش عايزة أضيع أى إتصال من الباب بيخبط فتحت عينيا بتعب وقومت افتح الباب ظهرت قدامى بنوته جميله شايله صينيه وعليها اطباق اكل بصيتلها وانا بضحك وسألتها انتى مين ياحلوة
قالتلى انا بنت الشيخ محمد وهو
بعتنى اديكى الفطار ده 
بوستها من راسها وانا حاسه تجاهها بحب غريب وحاسه بسعاده وراحة نفس كبيرة محستهاش من سنين بالرغم من انى ماملكش جنيه واحد ولا حتى املك المكان اللى انا قاعده فيه 
دخلت حطيت الاكل وبصيت فالموبايل غريبه راضي لحد دلوقتى ماتصلش يسأل عليا ولا يحاول يعرف انا فين!!
قعدت وانا مهمومه مش عارفه اتصل انا ولا افضل مستنيه اتصاله
بقيت بلاحظ انى طول مانا نسياه بكون مبسوطه ومرتاحه واول مافتكره الاحزان والهموم بتملانى
عدت الساعات وانا مستنياه يتصل بس للأسف موصلنيش منه اى اتصال خدت قرارى انى ابعتله رساله لانى مش عايزة اسمع صوته ومش مهيئه انى اتكلم معاه ومش مهم هو يقراها ولا مراته المهم رسالتى توصل واللى فيها يتعرف وأكيد هيفرحهم ويريحهم كلهم 
بدأت اكتب 
فضلت قاعده بس برضو مفيش اى اتصال ولا حتى رد برساله 
يوم والتانى ولسه الشيخ محمد مستقبلنى بكل صدر رحب وبنته مبتبطلش تطلع بالاكل راجل محترم وزوجته وبنته محترمين اوى حتى الطفله بتيجى تجيبلى الاكل وعلى وشها ابتسامه وهدوء بيزيدها براءة على برائتها بس انا خاېفه مراته تكون بتبعت الاكل وهى مجبرة من الشيخ محمد لانها مبتطلعليش خالص بس على كل حال كتر خيرهم وهى نفسها حلو اوى فى الأكل 
بس لسه مفيش اى سؤال من راضى معقول مش فارق معاك اى حاجه تخصنى للدرجه دى! ياااااه ده انا كنت عايشه فى وهم كبير اوى معاك بس انا لحد كده وصبرى نفد ولازم اتصل بيه عشان احط حد للموضوع ده
فعلآ اتصلت ورد عليا من اول رنه 
راضي بلهفه ألو نبع
انا ايوا ياراضي 
راضي انا لسه كنت عند امى وسألت عليكى قالتلى انك نزلتى تشترى حاجات 
انا هى مخبيه عليك طب هتستفاد