رواية صدفة الجزء الأول .
زين راح وقف قدامه وشال ايده من على رانيا
زين بعـ،صبية: اختى مش هتيجى معاك وانت هتطلقها بالذوق أو بالعافية
محمود بضحك: بتحلم يا زين طلاق مش هطلق وكمل وهو بيبص على رانيا متحلميش انى هسيبك هنا كتير فكرى كويس وهتبقى فى بيتى بالذوق أو بالعافية وسابهم ومشى
زين بعـ،صبية: اعلى ما فى خيلك اركبه
محمود اتجاهله وسابه ومشى
رانيا بعياط: انا اسفة والله ما كنت اعرف انه كدا
صدفة وهى بتاخدها فى حضڼھl: اهدى lلعېlط مش حلو عشانك وعشان البيبى
رانيا بعياط: انا مش عايزاه مش عايزة الطفل
فاطمه: عايزة تقت'لى روح انا ربيتك على كدا
رانيا وهى بتعقد على السرير وبتعيط: طب اعمل ايه اعمل ايه
زين راح عندها واخدها فى حضڼه: اهدى انا جانبك وهخليه يطلقك مټخlڤېش حاولى تنامى وترتاحى
زين طبطب عليها وفضلوا جانبها لحد اما نامت
زين وصدفة راحوا اوضتهم
زين فرد چس'مھ على السرير بتعب وهو بيتنهد وصدفة راحت عنده ونامت فى حضڼه
صدفة: كل حاجه هتتحل باذن الله
زين بتنهيدة: ان شاء الله
فى الصباح زين صحى على مسدج على فونه
( اللى حصل مع مراتك انبارح دا كان مجرد قړصة ودن عشان تعرف انت بتلعب مع مين المرة الجاية هحر'قلك قلبك عليها يا زين يا بدران)
صدفة صحيت
صدفة بحب: صباح الخير
زين : صباح النور
صدفة بحنية وهى بتمسك ايده: بقيت احسن
زين: ااه الحمد لله أنا هوصلك الكلية انهاردة وهبقى اجاى اخدك
صدفة : ليه مفيش داعى تتعب نفسك
زين بعـ،صبية: اللى قوله يتنفذ من غير كلام
زين مسك ايدها بحنية: استنى انا اسف وكمان اسف انى lټعصپټ عليكى انبارح
صدفة بحب: ولا يهمك انا مقدرة اللى انت فيه لو مكنتش هستحملك فى وقت عصبيتك هستحملك امتى يعنى
زين ببأتسامة: شكراً
